مرا اینگونه باور کن..

کمی تنها کمی بی کس کمی از یادها رفته خدا هم ترک ما کرده....

خدا دیگر کجا رفته؟نمی دانم مرا ایا گناهی است که شاید هم جرم آن غریبی و جدایی است.....؟

مرا اینگونه باور کن......

یه سال دیگه هم گذشت ...

اما من هنوز همونم همون دلشکسته ای که عالم و ادم بهش میگن خسته دلتنگ ...

روزام عجیب میگذرن اونقدر با سرعت که حتی برای خودم هم عجیبه

هنوزم تنها گرمی زندگیم فنجون قهوست ..

هنوزم تنها امیدم یاد و خاطراته و حسرت ...

خیلی وقته که فقط برای گفتن چند خط درد و دل میام اینجا

روزام رو بی هیچ هدف خاطی میگذرونم

دلم سخت گرفته

اون روزی که این وب رو زدم هیچ فکرشم نمیکردم کارش به سال و ماه بکشه

یه زمانی اینجا تنها پناهگاهم بود اما حالا حتی این پناهگاه رو هم ندارم

خیلی دارم اذیت میشم این روحم داره نابود میشه

این روزا تنها ارزوم خواب بدون بیداریه

دلتنگ بچگیامم ... اخ خدا جون خیلی دارم عذاب میکشم دارم بی صدا میمیرم

دیگه جاذبه زمینم نمیتونه منو رو این زمین لعنتی نگه داره

روزای تلخ و شیرینی داشتم اما حالا روزام هیچ مزه ای نداره البته بیشتر وقتا شوری اشک

هام یه مزه بهش میده

هیچ وقت تا به این اندازه تنها نبودم ...

نه درس نه عشق نه سرگرمی نه خانواده نه رفیق نه یه دلخوشی

من دیونه شدم .. )):

صدام در نمیاد به هیچ کس هیچی نمیگم اما داغون شدم

صدای گریه هام رو کسی نشنیده بغض هام رو کسی ندیده اما دیوار های اتاقم شاهد تک تک

اینا بودن ....

این روزا فقط یه چیزی میتونه ارومم کنه که اونم محاله

ارامش من الان خودش ناارومه تلاشمو میکنم حد اقل اون اروم بشه منم تو دلم یه لبخنی

بزنم و بگم اینا همش به خاطر اینه که نمیتونم حرفام رو بگم اینجوری بهت نشون میدم

اما تو اینارو نمیبینی ...

دلم از همه عالم و ادم گرفته ....

خدایا هیچ بنده ات رو تنهاش نذار از ما که بریدی میدونم صدام به گوشت نمیرسه ...

اما بدون من خیلی دلتنگتم ...

تنها ترین تنها منم